Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

P., dnia 14 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Wodzyńska-Radomska

Protokolant: Barbara Janiszewska-Górka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 r. w P.

sprawy z powództwa Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko Ł. Z. (1)

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 730,21 zł (siedemset trzydzieści złotych i dwadzieścia jeden groszy) wraz z:

a) umownymi odsetkami w wysokości 10% rocznie:

- od kwoty 884,21 zł od dnia 17.07.2015 roku do dnia 21.03.2016 roku,

- od kwoty 784,21 zł od dnia 22.03.2016 roku do dnia 06.04.2016 roku,

- od kwoty 684,21 zł od dnia 07.04.2016 roku do dnia zapłaty,

przy czym od dnia 01.01.2016 roku w wysokości nie wyższej niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie,

b) ustawowymi odsetkami od kwoty 46,00 zł od dnia 22.07.2015 roku do dnia zapłaty, przy czym od dnia 01.01.2016 roku w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie,

2) w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 210,00 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180,00 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Agnieszka Wodzyńska-Radomska

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 22 lipca 2015 roku powód Bank (...) S.A. z siedzibą w W. domagał się w elektronicznym postępowaniu upominawczym zasądzenia od pozwanego Ł. Z. (2) kwoty 930,21 zł wraz odsetkami umownymi od kwoty 884,21 zł w wysokości 10% rocznie od dnia 17 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 46 zł od dnia 22 lipca 2015 roku do dnia zapłaty. Nadto, powód domagał się zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł, a także zasądzenia zwrotu innych kosztów w kwocie 0,38 zł.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powodowi przysługuje wobec pozwanego wierzytelność wynikająca z umowy o Kartę Kredytową (...) z dnia 12 września 2007 roku w kwocie 930,21 zł wraz z odsetkami umownymi ustalonymi w Regulaminie Kart Kredytowych (...) w wysokości 10% rocznie od kwoty 884,21 zł liczonymi od dnia 17 lipca 2015 roku do dnia zapłaty. Dalej, powód wyjaśnił, że na kwotę 930,21 zł składa się kwota 884,21 zł z tytułu niespłaconej należności głównej oraz kwota 46,00 zł z tytułu odsetek umownych za faktyczne opóźnienie w spłacie rat należności głównej naliczonych zgodnie z warunkami Regulaminu Kart Kredytowych (...) za okres od dnia 6 marca 2015 roku do dnia 16 lipca 2015 roku.

Nakazem zapłaty wydanym w dniu 21 sierpnia 2015 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e (...) referendarz sądowy uwzględnił żądanie pozwu.

Postanowieniem z dnia 17 września 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i przekazał rozpoznanie sprawy do tut. Sądu.

W ustawowym terminie pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o rozłożenie zadłużenia na raty. Pozwany podał, że jego żona jest chora i wymaga kosztownego leczenia, a on ma 75 lat, jest na emeryturze, pracuje dorywczo i stara się w miarę możliwości spłacać długi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 sierpnia 2007 roku pozwany złożył u powoda wniosek o wydanie Karty Kredytowej (...)

W dniu 12 września 2007 roku Bank (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł z Ł. Z. umowę o Kartę Kredytową (...). Na podstawie tej umowy bank wydał pozwanemu kartę uprawniającą do dokonywania transakcji w ramach Limitu Kredytu na warunkach określonych w Umowie oraz Regulaminie. Zgodnie z § 4 pkt 2 umowy (...) zobowiązany jest do spłaty co najmniej Minimalnej Kwoty do Zapłaty w wysokości wskazywanej w W.. Spłata powinna nastąpić nie później niż w terminie wskazanym w W., który nie może być krótszy niż 24 dni od daty wystawienia przez Bank (...). (...) spłaca całość zadłużenia najpóźniej następnego dnia po upływie okresu wypowiedzenia Umowy.

Dowód: wniosek o wydanie Karty Kredytowej (...) z dnia 17 sierpnia 2007 roku – k. 29; umowa o Kartę Kredytową (...)– k. 28; (...) Banku (...) S.A. z siedzibą w W. – k. 30-34; zeznania pozwanego Ł. Z. (2) – k. 89-90;

Ł. Z. (1) systematycznie korzystał z przedmiotowej karty kredytowej. Od 2014 roku pozwany zaprzestał regulować swoje zobowiązania, w związku z czym pismem z dnia 10 listopada 2014 roku powód wypowiedział umowę o kartę kredytową zgodnie z § 20 ust. 2 Regulaminu (...) Banku (...) S.A. w W. z zachowaniem 2-miesięcznego terminu wypowiedzenia umowy, licząc od daty otrzymania wypowiedzenia. Jednocześnie pozwany został zobowiązany do zwrotu wykorzystanego kredytu w karcie wraz z odsetkami, opłatami i prowizjami należnymi Bankowi najpóźniej następnego dnia po upływie okresu wypowiedzenia.

Dowody: wyciągi z rachunku karty kredytowej – k. 36-50; wypowiedzenie umowy kart ę kredytową – k. 35;

Pozwany nie wykonał powyższego zobowiązania. W związku z tym powód wystawił wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) datowany na dzień 17 lipca 2015 roku, w którym zadłużenie pozwanego obejmowało kwotę 930 zł z tytułu niespłaconego kredytu wraz z należnymi odsetkami umownymi ustalonymi w regulaminie Karty Kredytowej (...) w wysokości 10% rocznie od kwoty 884,21 zł naliczonych do dnia 16 lipca 2015 roku oraz kwotę z tytułu odsetek umownych ustalonych jako 10% rocznie od kwoty 884,21 zł od dnia 17 lipca 2015 roku do dnia faktycznej spłaty kredytu.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) datowany na dzień 17 lipca 2015 roku – k. 27;

Pozwany w dniu 21 marca 2016 roku uiścił kwotę 100 zł oraz w dniu 6 kwietnia 2016 roku kwotę 100 zł tytułem spłaty przedmiotowego zadłużenia.

Dowody: dowody wpłaty – k. 87-88;

Pozwany prowadzi gospodarstwo domowe wraz z żoną. Ich głównym źródłem utrzymania jest emerytury pozwanego, która po potrąceniach komorniczych wynosi 1.300 zł oraz renta jego żony w wysokości 800 zł. Dodatkowo pozwany pracuje dorywczo, z czego uzyskuje dochód w kwocie 300-400 zł miesięcznie.

Dowód: zeznania pozwanego Ł. Z. (2) – k. 89-90;

Przedstawiony wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie : zgromadzonych w sprawie, wymienionych powyżej dokumentów, których treść nie została zakwestionowana przez żadną ze stron procesu, wobec czego Sąd nie miał powodów, by nie oprzeć na nich swych ustaleń faktycznych. Sąd nie znalazł przy tym żadnych innych okoliczności, które spowodowałyby, iż przedłożonym dokumentom prywatnym – stanowiącym dowód tego, że osoba, która je podpisała złożyła oświadczenie zawarte w danym dokumencie, czy też urzędowym – korzystającym z domniemania prawdziwości i autentyczności, należałoby odmówić przymiotu wiarygodności. Ponadto, wskazać należy iż niekwestionowanie przez którąkolwiek ze stron kserokopii dokumentów znajdujących się w aktach sprawy pozwoliło Sądowi na uznanie tychże kserokopii za dowody pośrednie istnienia dokumentów o treści im odpowiadającej.

Zeznania pozwanego Ł. Z. (2) Sąd uznał w całości za wiarygodne i przydatne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Zeznania te były bowiem spójne i logiczne, a także prawdopodobne w świetle zasad doświadczenia życiowego.

Stan faktyczny zasadniczo pozostawał bezsporny pomiędzy stronami. Pozwany potwierdził takie okoliczności jak: zawarcie z powodem umowy o kartę kredytową oraz powstanie po jego stronie zadłużenia. Ponadto, pozwany nie kwestionował kwoty zadłużenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne w części.

Powód przedmiotowe roszczenie wywodził z tytułu zadłużenia wynikającego z umowy o kartę kredytową zawartą z Ł. Z. w dniu 12 września 2007 roku.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku prawo bankowe (Dz. U.2015, 128j.t.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Stosownie zaś do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o usługach płatniczych (Dz.U.2014.873 j.t.) przez usługi płatnicze rozumie się działalność polegającą na wykonywaniu transakcji płatniczych w ciężar środków pieniężnych udostępnionych użytkownikowi z tytułu kredytu. Z kolei w myśl art. 2 pkt 15ab cytowanej ustawy karta kredytowa to kartę płatnicza umożliwiająca wykonywanie transakcji płatniczych w ciężar środków pieniężnych udostępnionych użytkownikowi z tytułu kredytu.

W niniejszej sprawie powód przedkładając dokumenty w postaci wyciągu z ksiąg banku, wyciągów z rachunku karty kredytowej oraz wypowiedzenia umowy wykazał, iż z tytułu umowy o kartę kredytową pozwany zaciągnął zobowiązanie, które po dokonaniu dwóch wpłat w marcu i kwietniu 2015 roku, po 100 zł każda, wynosiło ostatecznie 730,21 zł tytułem należności głównej. Bank udowodnił również, że pozwany nie dochował warunków umowy – skutkiem czego dokonał on skutecznego wypowiedzenia umowy o kartę kredytową. Podkreślić również należy, że skuteczność wypowiedzenia przedmiotowej umowy nie była kwestionowana przez stronę pozwaną. Pozwany nie kwestionował też istnienia zadłużenia, ani jego wysokości, a jego oświadczenie, odnośnie spłaty należności ratach należy zakwalifikować jako przyznanie faktu i rozmiaru zadłużenia (art. 229 kpc).

Mając na uwadze powyższe, sąd zasądził od Ł. Z. (2) na rzecz powoda kwotę 730,21 zł wraz z odsetkami:

a) umownymi w wysokości 10% rocznie:

- od kwoty 884,21 zł od dnia 17 lipca 2015 roku do dnia 21 marca 2016 roku;

- od kwoty 784,21 zł od dnia 22 marca 2016 roku do dnia 6 kwietnia 2016 roku;

- od kwoty 684,21 zł od dnia 7 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty,

przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku w wysokości nie wyższej niż dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie.

b) ustawowymi od kwoty 46 zł od dnia 22 lipca 2015 roku do dnia zapłaty, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie.

Odsetki wskazane powyżej uwzględniają wpłaty dokonane przez pozwanego kwot po 100 zł: w dniu 21 marca 2016 roku uiścił kwotę 100 zł oraz w dniu 6 kwietnia 2016 roku kwotę 100 zł tytułem spłaty przedmiotowego zadłużenia.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 § 2 i § 2 ¹ k.c. Sąd uwzględnił brzmienie przepisów określających odsetki ustawowe i maksymalne nadane w dniu 01.01.206 roku.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone – punkt 2 wyroku. Pozwany bowiem wykazał dokonanie 2 wpłat w łącznej wysokości 200zł, które to kwoty nie zostały uwzględnione w rozliczeniach powoda, w związku z czym powództwo należało oddalić.

Jednocześnie Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty. Wprawdzie sytuacja materialna i życiowa pozwanego nie jest najłatwiejsza, a zarazem uzyskuje on stałe miesięczne dochody, nie mniej jednak poza przedmiotowym zadłużeniem posiada również inne zobowiązania finansowe, a jego dochody są częściowo obciążone egzekucją komorniczą, w związku z czym nie gwarantuje ratalnej spłaty zadłużenia.

Pozwany przegrał proces, wobec czego na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. zobowiązany jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty postępowania (pkt 2 wyroku). W związku z tym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 210 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu. W skład tej kwoty weszła opłata od pozwu w wysokości 30 zł oraz 180 zł wynagrodzenia pełnomocnika (§ 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu - t.j. Dz. U. 2013.490).

SSR Agnieszka Wodzyńska - Radomska