Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

Teza orzeczenia: oddala odwołanie

Nadto ich treść i forma nie były kwestionowane przez żadną ze stron procesu, a zatem i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu. (...)Mógłby pracować jako technik ekonomista jeśli byłaby to praca zbiorowa, a nie indywidualna, a z uwagi na padaczkę nie może prowadzić samochodu, ani nie może pracować przy obsłudze maszyn. (...)Biegły neurolog A. G. w opinii z dnia 25 września 2015 r. nie stwierdziła objawów uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. (...)Kwestią sporną było natomiast to, czy odwołujący po dniu 24 lipca 2013r. był nadal niezdolny do pracy, a jeśli tak, to czy rokował odzyskanie zdolności do pracy, a w konsekwencji czy od dnia 25 lipca 2013r. odwołujący miał prawo do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego.

Teza orzeczenia: brak

A. P. ma obecnie 54 lata. (...)Najpierw taką osobą był A. P. , a następnie D. L. (1) . (...)Zeznania odwołującego A. P. Sąd również uznał za wiarygodne, rzeczowe i logiczne. (...)Sąd zważył, co następuje: Zarówno odwołanie D. L. (1) jak i A. P. zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu, iż nie miał on świadomości o konieczności złożenia wniosku i wniesienia opłaty za przywrócenie uprawnień po zdanym egzaminie, gdyż wyjaśnienia te stoją w sprzeczności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego a także zgromadzonymi dowodami. (...)Odpowiedzialność za występek z art. 180a k.k. ponosi osoba, wobec której orzeczono o utracie uprawnień, a nie osoba, która nie posiada przy sobie ważnego dokumentu prawa jazdy podczas kierowania pojazdem mechanicznym na drodze publicznej, ten ostatni czyn stanowi wykroczenie z art. 95 kw. (...)(...)której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, a ani samej decyzji, ani rygoru nie uchyliło Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a mimo to przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego godził się na to. (...)Czyn oskarżonego były zawiniony, ponieważ ze względu na wiek i poczytalność jest on zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a w toku postępowania nie ujawniły(...)

Z. i A. z d. (...)Wyjaśnił, iż przedmiotowe banknoty euro kupił od jakiegoś kolegi oskarżonego K. Z. , a część dostał od matki i nie posiadał wiedzy co do ich autentyczności. (...)Opinie zostały one sporządzone przez osoby dysponujące specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem zawodowym, a żadna ze stron nie kwestionowała wiarygodności i przydatności omawianych dowodów. (...)Ich autentyczność i prawdziwość nie była kwestionowana, a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

W dniu 17 listopada 2015 roku pomiędzy oskarżoną, a pokrzywdzoną doszło do kłótni, w wyniku której M. S. uderzyła P. N. otwartą dłonią w twarz. (...)Za wiarygodne Sąd uznał też zeznania A. D. , dzielnicowego, prowadzącego procedurę niebieskiej karty albowiem były one wewnętrznie spójne. (...)Wiarygodne były także zeznania świadka A. C. , pedagoga szkolnego, z których wynika, że P. N. nie sprawiała problemów wychowawczych. (...)Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania małoletniej G. N. , która szczegółowo opisała sytuację panującą w domu, a w szczególności relację panujące pomiędzy oskarżoną, a pokrzywdzoną.

II. A. M. syna W. i S. zd. (...)Oskarżony A. M. urodził się (...) w P. . (...)A. M. (k. 343-346 akt), informacji z K. dot. (...)A. M. .

Przeczą temu w szczególności wiarygodne zeznania C. G. (1) , A. W. oraz D. K. . (...)Jako wiarygodne Sąd uznał także zeznania funkcjonariuszy Policji – C. G. (2) , A. W. i D. K. . (...)Zeznania świadków nie były spójne, B. K. wskazał, że impreza urodzinowa zakończyła się do 2:00 lub 3:00 w nocy, a M. P. , że trwała do rana 7:00-8.00. (...)(...)jest przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia,(...)i zachowanie po jego popełnieniu a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

Dowód : zeznania świadka Ł. D. (k. 513 w zw. z k. 13, 30, 89), zeznania świadka A. D. (k. 28 zw. z k. 543- 545) W czerwcu 2012 r. (...)W tym czasie w mieszkaniu znajdował się Ł. D. , jego konkubina A. D. , dwójka ich dzieci oraz koledzy Ł. D. P. R. i M. W. . (...)Przybyli na miejsce funkcjonariusze Policji, wezwani przez A. D. , nie stwierdzili niczyjej obecności na klatce schodowej. (...)A. Zoll (w:) K. Buchała, A. Zoll, Kodeks... , s. 177)(...)