Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

Wielokrotnie także dzwoniła na numer telefonu pokrzywdzonego , a także przychodziła do miejsca zamieszkania pokrzywdzonego. (...)Relacja tych osób była spontaniczna i szczera, a świadkowie wypowiadały się na temat znanych im i częściowo osobiście zaobserwowanych faktów. (...)Ponadto wziął pod uwagę opinię biegłych, że jedynie długotrwała terapia przyniosłaby oskarżonej korzyść, a nadto, że postawa oskarżonej nie przemawia za chęcią trwałego kontynuowania terapii. (...)Po stronie oskarżonej istnieje rażące poczucie bezkarności, a zatem nie ma podstaw do twierdzenia, że w przypadku warunkowego umorzenia postępowania będzie w pełni przestrzegała porządku prawnego.

Oskarżony podniósł tę okoliczność dopiero podczas drugiego przesłuchania w sprawie, co wskazuje na brak spontaniczności tej części wyjaśnień, a przez to i wiarygodności. (...)Ich autentyczność i prawdziwość (poza oczywiście sfałszowanymi podpisami M. S. - B. ) nie była kwestionowana, a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu. (...)Należy przy tym zaznaczyć, iż w przypadku sfałszowania dokumentu, a następnie użyciu tego dokumentu za autentycznego przez tę samą osobę nie zachodzi zbieg przestępstw, a zachowanie sprawcy traktuje się jako jedno przestępstwo (zachowania współukarane). (...)Taką osobą nie był K. P. , a jedynie M. B. .

Zaniósł do mieszkania swoje żony zakupy, a następnie wrócił do pojazdu i odjechał. (...)Zeznania tegoż świadka były logiczne, spójne, a nadto w znacznej mierze korelowały z wyjaśnieniami obwinionego. (...)Do okoliczności łagodzących zaliczyć zatem należało fakt, iż ww. do chwili obecnej nie był karany za popełnienie przestępstwa, a jego karalność za wykroczenia drogowe była sporadyczna. W oparciu o powyższe, w opinii Sądu, karą współmierną do stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy, a zatem karą sprawiedliwą, która może osiągnąć wobec obwinionego właściwy skutek wychowawczy, a jednocześnie spotka się z aprobatą(...)

Teza orzeczenia: brak

W uzasadnieniu odwołania H. J. wskazała, że wezwanie na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS wysłane w dniu 11 grudnia 2013 roku, a wyznaczone na dzień 17 grudnia 2013 roku, zostało doręczone odwołującej dopiero w dniu 27 grudnia 2013r., kiedy to odebrał je jej mąż T. J. . (...)Ponadto odwołująca wskazała, iż jak wynika z danych internetowych Poczty Polskiej powyższe pismo zostało doręczone pozwanej w dniu 2 stycznia 2014r., a więc 4 dni przed wydaniem zaskarżonej decyzji. (...)We wskazanym wyżej okresie niezdolności do pracy tj. po wygojeniu się ran pooperacyjnych, a więc od około 15 grudnia 2013r. odwołująca mogła rozpocząć ostrożne chodzenie w obuwiu ortopedycznym. (...)Zeznania te są logiczne, konsekwentne i spójne, a także znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w szczególności w dokumentach dołączonych do akt sprawy, w tym dokumentacji medycznej i opinii biegłego sądowego.

Teza orzeczenia: oddala odwołanie + koszty procesu

Zdaniem organu odwoławczego odwołanie R. S. nie zasługuje na uwzględnienie, a w tym postępowaniu nie można dopatrzyć się nieprawidłowości. W przedmiotowej sprawie nie dopatrzono się naruszenia prawa a argumenty odwołania są nieprzekonywujące. (...)Nadto dokumenty te nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu. (...)MSW nr 3-A poz. 10).

Dowód : zeznania świadka Ł. D. (k. 513 w zw. z k. 13, 30, 89), zeznania świadka A. D. (k. 28 zw. z k. 543- 545) W czerwcu 2012 r. (...)W tym czasie w mieszkaniu znajdował się Ł. D. , jego konkubina A. D. , dwójka ich dzieci oraz koledzy Ł. D. P. R. i M. W. . (...)Przybyli na miejsce funkcjonariusze Policji, wezwani przez A. D. , nie stwierdzili niczyjej obecności na klatce schodowej. (...)A. Zoll (w:) K. Buchała, A. Zoll, Kodeks... , s. 177)(...)

Przeczą temu w szczególności wiarygodne zeznania C. G. (1) , A. W. oraz D. K. . (...)Jako wiarygodne Sąd uznał także zeznania funkcjonariuszy Policji – C. G. (2) , A. W. i D. K. . (...)Zeznania świadków nie były spójne, B. K. wskazał, że impreza urodzinowa zakończyła się do 2:00 lub 3:00 w nocy, a M. P. , że trwała do rana 7:00-8.00. (...)(...)jest przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia,(...)i zachowanie po jego popełnieniu a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

II. A. M. syna W. i S. zd. (...)Oskarżony A. M. urodził się (...) w P. . (...)A. M. (k. 343-346 akt), informacji z K. dot. (...)A. M. .