Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

Samochodem kierował D. S. (2) , z przodu obok niego na miejscu pasażera siedziała jego małżonka A. S. , zaś na tylnej kanapie znajdowały się dzieci. (...)Sąd przy ustalaniu stanu faktycznego pominął zeznania złożone w charakterze świadka przez A. S. albowiem jako małżonka obwinionego skorzystała ona z przysługującego jej prawa do odmowy składania zeznań. (...)R. A. Stefański, Komentarz do Prawa o ruchu drogowym; J. Wicher, Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego, Warszawa 2004, s. 227). (...)O. natomiast na wymiar kary wpływało przede wszystkim to, że zachowanie jakiego dopuścił się D. S. (1) powodowało realne zagrożenie w ruchu drogowym a także stanowiło nieprawidłowy przykład dla znajdujących się w aucie dzieci.

Oskarżony przyszedł do mieszkania, które pokrzywdzona wynajmowała wspólnie z kuzynką A. W. . (...)Koło piekarni zemdlała, a dla udzielenia jej pomocy została wezwane pogotowie i policja. (...)Nie k Zeznania pokrzywdzonej M. M. (2) zaś korespondowały z zeznaniami A. W. , K. Z. , R. Z. . (...)Za wiarygodne Sąd uznał zeznania A. W. , mimo że jedynie słyszała kierowane przez oskarżonego do M. M. (2) groźby, jej relacja była zwięzła, lecz rzeczowa, a nadto znajdowała potwierdzenie w wiarygodnych zeznaniach pokrzywdzonej.

Pod rozłożoną flagą sektorową, pozostając niewidocznym dla oka kamery założył na białe spodenki kolejną parę czarnych spodenek, a na tors białą koszulkę. (...)Wskazywali na charakterystyczne szczegóły odzieży oskarżonego – buty, skarpetki a w szczególności spodenki, które jak się okazało po zatrzymaniu oskarżony posiadał na sobie przykryte innymi spodenkami. (...)Autentyczności tych dokumentów oraz prawdziwości zawartych w nich treści nie kwestionowała żadna ze stron postępowania, a i Sąd nie znalazł podstaw do tego, by uczynić to z urzędu. (...)Tym samym należało uzupełnić kwalifikację prawną zastosowaną przez Prokuratora w akcie oskarżenia o przepisy art. 60 ust. 2 i 4 Ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (które to znamiona zostały ujęte w zarzucie zawartym w a/o).

W przeszłości doszło już do kłótni między pracownikami lokalu a oskarżonym. (...)Dodatkowo potwierdziły one fakt, iż doszło do awantury między oskarżonym a funkcjonariuszami jeszcze w lokalu. (...)Sąd nie znalazł powodu dla którego należałoby nie uznać za wiarygodne zeznania świadków F. R. , A. K. , S. N. , M. K. (2) . (...)Niewiele wniosły do sprawy zeznania N. D. , który nie był świadkiem zdarzenia a jedynie znal je z relacji oskarżonego.

Z. i A. z d. (...)Wyjaśnił, iż przedmiotowe banknoty euro kupił od jakiegoś kolegi oskarżonego K. Z. , a część dostał od matki i nie posiadał wiedzy co do ich autentyczności. (...)Opinie zostały one sporządzone przez osoby dysponujące specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem zawodowym, a żadna ze stron nie kwestionowała wiarygodności i przydatności omawianych dowodów. (...)Ich autentyczność i prawdziwość nie była kwestionowana, a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

Sąd nie dał wiary oskarżonemu, iż nie miał on świadomości o konieczności złożenia wniosku i wniesienia opłaty za przywrócenie uprawnień po zdanym egzaminie, gdyż wyjaśnienia te stoją w sprzeczności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego a także zgromadzonymi dowodami. (...)Odpowiedzialność za występek z art. 180a k.k. ponosi osoba, wobec której orzeczono o utracie uprawnień, a nie osoba, która nie posiada przy sobie ważnego dokumentu prawa jazdy podczas kierowania pojazdem mechanicznym na drodze publicznej, ten ostatni czyn stanowi wykroczenie z art. 95 kw. (...)(...)której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, a ani samej decyzji, ani rygoru nie uchyliło Samorządowe Kolegium Odwoławcze, a mimo to przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego godził się na to. (...)Czyn oskarżonego były zawiniony, ponieważ ze względu na wiek i poczytalność jest on zdolny do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a w toku postępowania nie ujawniły(...)

W tym jednak zakresie zeznania jej były konsekwentne i spójne, a nadto korespondowały z wiarygodnymi zeznaniami J. K. (2) . (...)Autentyczności tych dokumentów oraz prawdziwości zawartych w nich treści nie kwestionowała żadna ze stron postępowania, a i Sąd nie znalazł podstaw do tego, by uczynić to z urzędu. (...)Sam zaś oskarżony wskazując na motywację podjętych przez niego zachowań, wskazał że nie odpierał żadnego zamachu, a chciał ukarać pokrzywdzonego za nieprzyjemne słowa kierowane do jego matki. (...)(...)jest przede wszystkim osobowość sprawcy, a w szczególności stopień jego zawinienia,(...)i zachowanie po jego popełnieniu a także relacja między charakterem popełnionego przez niego czynu a potrzebami w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa.

(...)umowy pożyczki pomiędzy M. K. a P. L. , przedmiotem pożyczki była kwota 1200zł .